Liefdevol voor jezelf zijn in lastige tijden

zorg

Met een hoge boog suist de bal door de lucht. “Pats” klinkt het. Alsof de bal de lat van het doel raakt. Maar dat doet hij niet. Met grote snelheid landt hij precies in mijn linker ooghoek. Ik laat mijn hockeystick los en grijp naar mijn gezicht. Bloed op mijn handen maar ik proef geen bloed in mijn mond.

Verwarring, waar komt dat bloed vandaan? Ik heb geen bloedneus. Medespelers rennen naar mij toe en ondersteunend word ik van het veld gehaald. Dan wordt het mij te veel en zak ik in elkaar.

Oktober 2019 op de eerste dag van de herfstvakantie breek ik mijn neus door toedoen van een hockeybal. Wat er daarna gebeurd is in een notendop; mislukte operatie, zelf een chirurg zoeken, zorgen voor juiste verwijzingen, heel veel (boze) telefoontjes, aanklagen, advocaat, 3 operaties, 8 maanden pijn.

Proces waarin ik van mezelf vervreemde

Dit ligt achter mij en als ik erop terugkijk is het niet de pijn die ik mij herinner, zijn het niet de telefoongesprekken, niet de consulten, niet de blauwe plekken, de onmacht. Maar wel het proces waarin ik steeds verder van mijzelf vervreemde. En niet alleen van mijzelf maar ook van mijn geliefden. Nu twee jaar later, zie ik dat in en voel ik het verdriet om toen.

Wat is de reden geweest van het vervreemden? Het is voornamelijk de strijd en de pijn geweest. Ik heb in die tijd geleerd om keihard te knokken voor de medische hulp die ik nodig had.

Hiervoor waren bekentenissen nodig van chirurgen die onjuist hadden gehandeld, ik moest de juiste papieren hebben voor financiële vergoeding, talloze telefoontjes plegen en mijn verhaal telkens vertellen, zelf een chirurg vinden die mij kon helpen, contact onderhouden met een advocaat.

Bitch

Het zijn stuk voor stuk zaken waar ik nooit eerder mee heb hoeven dealen. Die zoveel inspanning vergden dat het letterlijk uit mijn tenen kwam. Ik werd op die momenten echt een bitch en om dit kracht bij te zetten knipte ik mijn haren af. Ik wilde niet meer afgescheept worden als dat kleine meisje met die blonde haren die wel hard kon schreeuwen maar het vast niet zo meende.

Ik meende het wel en dacht alleen nog maar: “Wie met mij dolt heeft de verkeerde gekozen om mee te dollen”.

Ik werd hard en sloot mij af. Verdween het liefst in spijkerbroek en hoodie. Zonder enig vrouwelijk charme. Niemand die het zei, niemand die erop wees. Het had toch niet uitgemaakt, ik kon niet anders. Het was knokken tegen de constante pijn, de medische en juridische wereld.

Ik heb gewonnen. De operaties zijn goed uitgevoerd en de schade is 95% hersteld. Er is een bedrag naar mij overgemaakt voor de inkomsten die ik als zzp-er had mis gelopen en een kleine schadevergoeding. Ook was het ziekenhuis op zijn vingers getikt en waarschijnlijk meer dan dat.

Waarom schrijf ik dit? Een kennis heeft recent een skiongeluk gehad en is de komende 6 á 9 maanden uit de roulatie. En weet je wat ik haar zei? Zorg goed voor jezelf. Wees lief voor jezelf. Trek je mooiste kleren aan. Dat heb ik niet gedaan, dacht ik. Ik vervreemde van mijzelf. Stapte als het ware uit mijn “zijn” en zie mijzelf nu pas staan hoe ik er toen bij stond.

Het kost tijd om weer terug te stappen in mijn “zijn”. Dit kost tijd maar het lukt.

Hoeveel mensen zijn er niet langdurig ziek? Hoe belangrijk is het om in die tijd lief voor jezelf te zijn? Dichtbij jezelf te blijven en je open te stellen voor je geliefden? Het is moeilijk om niet in die slobberbroek te verdwijnen dat weet ik. Maar het helpt, heb jezelf lief in lastige tijden.

Charlotte Westerveld

Gastblogger/redacteur

Woont vlak bij de duinen in het hart van Nederland. Is daar regelmatig te vinden om te joggen of podcasts te luisteren. Heeft een hoofd dat nooit uitstaat behalve op de tennisbaan dan draait alles om het spel en is ze rete fanatiek. Verandert ongevraagd het interieur zodat haar gezin weleens verrast wordt. Woont samen met dochter Merel, zonen Olav en Dax en kat Morris. Maakt leerpakketten voor basisschoolleerlingen en verkoopt deze via haar website. Is remedial teacher en verzorgt workshops/ trainingen binnen het onderwijs.

No Comments Yet

Leave a Reply

Your email address will not be published.